John Faasse, Uitbijter
Bezorgcrisis
Ter gelegenheid van ons huwelijk kregen wij van mijn schoonouders een jaarabonnement op Trouw. Dat is inmiddels 27 jaar geleden. Je had toen nog geen minister die kranten cadeau deed. Ik ben overigens bang dat dit ideetje van Plasterk de economie niet genoeg stimuleert om overeind te blijven in het komende bezuinigingsgeweld. Trouw lezen we nog steeds, tegenwoordig aangevuld met NRC Next en een weekendabonnement op de ‘echte’ NRC. Ik sta ’s morgens een uur eerder op om de krant te kunnen lezen voordat ik op de fiets stap. Het ergste dat je kan overkomen is dat je om half zeven beneden komt en er nog geen krant ligt. Ik heb de pest aan herrie ’s morgens en daar hoort de TV ook bij. Dus op zo’n moment ga ik uit arren moede maar een stukje lezen in de Dikke Van Dam. Ik ben inmiddels halverwege de Grote Johannes. Dat zegt meer over de bezorgkwaliteit dan over mijn leessnelheid. Nu is er weer een nieuwe bezorger. Pas kregen we drie dagen achtereen wel NRC Next, maar geen Trouw. Ik kwam er achter dat je beter niet teveel kunt schelden tegen de voice computer van de ‘bezorgservice’, want dan verstaat ze je postcode niet. Mits gezegend met de zelfbeheersing van een ervaren Zen-meester kun je op het laatst een echt mens aan de lijn krijgen. De krant zal worden nabezorgd. Daar weet onze nieuwe bezorger helaas niks van. Die gooit een dag later voor de vorm een Volkskrant van een dag oud in de bus. Op maandag ga ik trouwens ook niet meer aan een krant van zaterdag beginnen. Maar misschien biedt de crisis uitkomst. In tijden van banenschaarste wordt kranten bezorgen tenslotte weer een benijdenswaardige bezigheid. Als alle ouders en schoonouders hun uitwonende kinderen nu nog een betaald jaarabonnement op een dagblad naar keuze cadeau doen, komt het met de krant weer helemaal goed.
19 04 2009